Where the river runs mute
Vovousa is a mountain village at an altitude of 1000 meters in East Zagori, Epirus. The annual summer festival was the reason I did the route for the first time. From then on I always came back and met locals and visitors who wanted to experience the vibrations and be influenced by the authenticity of the landscape.
The name Vovousa derives from the word “voi”(=roar), the noise of Aoos river crossing the village. What I heard instead, was the fascinating and intriguing silence of the riverscape so evocative and promising.
The inhabitants of the area, Vlachs in their majority, are engaged in logging, animal husbandry and tourism.
The meadows of Lygos, the mountain peaks of Valia Calda, the dense fir forest that reflected in the Aoos river were a deja vu.
Like the amniotic fluid, the river flow drives us back to the womb, the reign of oblivion; an allegory for the birth, death and rebirth cycle.
The project is an ode to the beauty of the pristine mountain landscape, the mild human intervention and an invitation for the modern man to reconsider his current problematic relationship with the natural habitat. An awareness of the landscape as a valuable heritage can be profitable and future-safe.
The name Vovousa derives from the word “voi”(=roar), the noise of Aoos river crossing the village. What I heard instead, was the fascinating and intriguing silence of the riverscape so evocative and promising.
The inhabitants of the area, Vlachs in their majority, are engaged in logging, animal husbandry and tourism.
The meadows of Lygos, the mountain peaks of Valia Calda, the dense fir forest that reflected in the Aoos river were a deja vu.
Like the amniotic fluid, the river flow drives us back to the womb, the reign of oblivion; an allegory for the birth, death and rebirth cycle.
The project is an ode to the beauty of the pristine mountain landscape, the mild human intervention and an invitation for the modern man to reconsider his current problematic relationship with the natural habitat. An awareness of the landscape as a valuable heritage can be profitable and future-safe.
Εκεί που το ποτάμι κυλάει βουβά
Η Βοβούσα είναι ένα ορεινό χωριό σε υψόμετρο 1000 μέτρων στο Ανατολικό Ζαγόρι της Ηπείρου. Το ετήσιο καλοκαιρινό φεστιβάλ ήταν ο λόγος που έκανα τη διαδρομή για πρώτη φορά. Από τότε πάντα επέστρεφα γνωρίζοντας ντόπιους και επισκέπτες που ήθελαν να ζήσουν τις δονήσεις και να επηρεαστούν από την αυθεντικότητα του τοπίου.
Το όνομα Βοβούσα προέρχεται από τη βοή του ποταμού Αώου που διασχίζει το χωριό. Στην πραγματικότητα αυτό που άκουσα, ήταν η συναρπαστική και ενδιαφέρουσα σιωπή του υδάτινου τοπίου τόσο υποβλητική και υποσχόμενη.
Οι κάτοικοι της περιοχής, οι περισσότεροι Βλάχοι, ασχολούνται με την υλοτομία, την κτηνοτροφία και τον τουρισμό.
Τα λιβάδια του Λύγκου, οι ορεινές κορυφές της Βάλια Κάλντα, το πυκνό ελατόδασος που αντανακλούσε στον ποταμό Αώο ήταν ένα deja vu.
Όπως το αμνιακό υγρό, η ροή του ποταμού μας οδηγεί πίσω στη μήτρα, το βασίλειο της λήθης· μια αλληγορία για τον κύκλο γέννησης, θανάτου και αναγέννησης.
Το πρότζεκτ είναι μια ωδή στην ομορφιά του παρθένου ορεινού τοπίου, την ήπια ανθρώπινη παρέμβαση και μια πρόσκληση για τον σύγχρονο άνθρωπο να επανεξετάσει την τρέχουσα προβληματική του σχέση με το φυσικό περιβάλλον. Η συνειδητοποίηση του τοπίου ως πολύτιμη κληρονομιά προσφέρει κέρδη και ασφάλεια στο μέλλον.
Η Βοβούσα είναι ένα ορεινό χωριό σε υψόμετρο 1000 μέτρων στο Ανατολικό Ζαγόρι της Ηπείρου. Το ετήσιο καλοκαιρινό φεστιβάλ ήταν ο λόγος που έκανα τη διαδρομή για πρώτη φορά. Από τότε πάντα επέστρεφα γνωρίζοντας ντόπιους και επισκέπτες που ήθελαν να ζήσουν τις δονήσεις και να επηρεαστούν από την αυθεντικότητα του τοπίου.
Το όνομα Βοβούσα προέρχεται από τη βοή του ποταμού Αώου που διασχίζει το χωριό. Στην πραγματικότητα αυτό που άκουσα, ήταν η συναρπαστική και ενδιαφέρουσα σιωπή του υδάτινου τοπίου τόσο υποβλητική και υποσχόμενη.
Οι κάτοικοι της περιοχής, οι περισσότεροι Βλάχοι, ασχολούνται με την υλοτομία, την κτηνοτροφία και τον τουρισμό.
Τα λιβάδια του Λύγκου, οι ορεινές κορυφές της Βάλια Κάλντα, το πυκνό ελατόδασος που αντανακλούσε στον ποταμό Αώο ήταν ένα deja vu.
Όπως το αμνιακό υγρό, η ροή του ποταμού μας οδηγεί πίσω στη μήτρα, το βασίλειο της λήθης· μια αλληγορία για τον κύκλο γέννησης, θανάτου και αναγέννησης.
Το πρότζεκτ είναι μια ωδή στην ομορφιά του παρθένου ορεινού τοπίου, την ήπια ανθρώπινη παρέμβαση και μια πρόσκληση για τον σύγχρονο άνθρωπο να επανεξετάσει την τρέχουσα προβληματική του σχέση με το φυσικό περιβάλλον. Η συνειδητοποίηση του τοπίου ως πολύτιμη κληρονομιά προσφέρει κέρδη και ασφάλεια στο μέλλον.